Kiedy nie ma konieczności biegania do urzędu stanu cywilnego

Na przestrzeni wieków wiek zawierania małżeństw ulegał gwałtownym zmianom. Jeśli w czasach Szekspira uważano za normalne zawieranie związku małżeńskiego w wieku 14 lat, dziś kobiety coraz częściej odkładają decyzję o ślubie do ukończenia 30 lat, a czasem nawet później. Skąd pochodzą te ramki? Czy zależą one od medycyny, opinii publicznej czy celów osobistych?

Do połowy XX wieku decyzja o zawarciu związku małżeńskiego była podejmowana raczej z powodów biologicznych: średnia długość życia była krótka, a społeczeństwu zależało na zapewnieniu ciągłości linii rodzinnej, póki pozwalał na to stan zdrowia. Jednak wraz z rozwojem medycyny granice te uległy przesunięciu – ludzie zaczęli żyć dłużej, a dziewczęta otrzymały możliwość wyboru, kiedy i za kogo wyjść za mąż.

Sytuacja zaczęła się drastycznie zmieniać wraz z pojawieniem się feminizmu. Kobiety pragnęły nie tylko miłości, ale i wolności. Możliwość zbudowania kariery, niezależności finansowej, wykształcenia - wszystko to zaczęło być cenione na równi z małżeństwem. Pytanie: „Kiedy jest czas na ślub?” Teraz nie ma już uniwersalnej odpowiedzi – stało się to częścią osobistej podróży każdej kobiety.

Ślub w wieku 18 lat ma swoje zalety: zdrowie, wolność od błędów przeszłości, marzenia o rodzinie. Ale są też wady: brak stabilizacji, wykształcenia, doświadczenia życiowego. Często takie małżeństwa szybko się kończą - jest w nich zbyt dużo niepewności i mało wsparcia. Istnieją wyjątki, ale są one bardziej inspirujące niż reguła.

25 lat to wiek, który wiele osób uważa za „złoty środek”. Wykształcenie już odebrane, praca rozpoczęta, pojawiło się doświadczenie w komunikacji i rozumieniu siebie. Lekarze uważają ten wiek za optymalny na pierwszy poród, zwłaszcza jeśli stan zdrowia pacjentki jest pod kontrolą. Prawdą jest, że to właśnie w tym wieku wiele osób obawia się utraty dynamiki kariery i niezależności finansowej.

Małżeństwo po 30. roku życia nie jest już postrzegane jako „późne”. Wręcz przeciwnie, często jest to przemyślana i dojrzała decyzja. Kobieta wie, czego chce, jest pewna siebie, ma doświadczenie i zasoby. Takie związki są silniejsze, bo opierają się nie na hormonach, a na świadomości. Późna ciąża również przestała być czymś przerażającym – wręcz przeciwnie, naukowcy dopatrują się w niej zalet, m.in. działania odmładzającego.

Ważne jest, aby pamiętać: nie ma uniwersalnego wieku na zawarcie małżeństwa. Każda droga jest wyjątkowa i należy się koncentrować nie na liczbach w paszporcie, ale na dojrzałości, chęciach i wewnętrznej gotowości. Małżeństwo to nie wyścig. A jeśli teraz dobrze ci jest samemu, to też nie ma problemu.