Na początku każdego małżeństwa jest obietnica wiecznej miłości, ale w praktyce połowa tych związków rozpada się, zanim małżonkowie świętują czterdzieści lat razem. W niektórych krajach statystyka ta wzrasta do siedemdziesięciu procent. José-Manuel Rey z Uniwersytetu Complutense w Madrycie podjął wyzwanie, tworząc matematyczny model idealnego małżeństwa w oparciu o drugą zasadę termodynamiki.

Zgodnie z tym prawem, energia cieplna jest nieuchronnie rozpraszana i nie może sama się skoncentrować, wymagając zewnętrznego wysiłku.

Chociaż pomysł, że utrzymanie namiętnego związku wymaga ciągłego wysiłku, nie jest nowy, Rayowi przypisuje się dostosowanie jego modelu do adaptacji danych dowolnej pary w celu obliczenia punktu, w którym partnerzy tracą zainteresowanie sobą nawzajem.

Stosując teorię optymalnej kontroli, możliwe jest obliczenie ilości wysiłku wymaganego do uniknięcia rozwodu.

W praktyce okazało się jednak, że nawet przy takim modelu matematycznym, większość par nie jest skłonna zainwestować wysiłku w ratowanie swojego małżeństwa.